HISTORIA NASZEGO PRZEDSZKOLA
Początki pobytu Sióstr w Czersku datują się na dzień 5 sierpnia 1932 roku, kiedy to siostry objęły nowo powstałą placówkę . Placówką ofiarował Ks. Infułat Henryk Fiatowski , który zaofiarował siostrom posiadłość – ojcowiznę składającego się z domu mieszkalnego , budynku gospodarczego i 3 hektarowego ogrodu owocowo – warzywnego .W tym dniu odbyło się także uroczyste poświęcenie obrazu Matki Bożej Łaskawej w parafii oraz domu Sióstr , którego dokonał ks. proboszcz Saturnin Sikorski . Nowo przejęty dom , w którym nikt dwa lata nie mieszkał wymagał dużo drobnych napraw , których podjął się
p. Kazimierz Piechowiak oraz Siostry .
Po uporządkowaniu gospodarstwa siostry podjęły w parafii pracę opiekuńczo-oświatową .
Była to pielęgnacja chorych ,ubogich i wspomaganie ich moralnie i finansowo. Prowadziły także kursy robót ręcznych, przy których była praca oświatowa w formie odczytów i pogadanek oraz organizowanie różnych przedstawień i wycieczek .
W styczniu 1939 roku rozpoczęto przebudowę domu .Dobudowano dwie sale , pokoik na biuro oraz urządzenia sanitarne na przedszkole parafialne.
Wybuch II wojny światowej pokrzyżował wszystkie plany. Podczas wojny pomieszczenia zajmowała kolejno wojska polskie i niemieckie. W 1941 roku Wydział Opieki i Zdrowia z Warszawy zwrócił się do sióstr z prośbą o przyjęcie dzieci- sierot, bo nie mógł ich pomieścić w swoich zakładach.
Od 15 października 1941 roku zaczęto organizować „Sierociniec „. 1 listopada 1941 roku odbyło się otwarcie Sierocińca ,zaś 16 listopada uroczyste poświęcenie , w którym wzięli udział przedstawiciele Wydziału Opieki i Zdrowia z Warszawy ,samopomocy społecznej , tutejszej parafii ,Gminy i Szkoły.
W porze zimowej z braku ciepłej odzieży dzieci nie chodziły do szkoły-przychodziła w tym okresie do nich p. Markowska –nauczycielka by uczyć je. Dla dzieci organizowano wycieczki, przedstawienia. Przygotowywano je do Pierwszej Komunii św., wychowywano je i dbano o rozwój fizyczny i duchowy..
Od czerwca 1944 Szkoła Powszechna w Czersku została zajęta przez wojsko, dlatego dzieci chodziły
do ukończenia roku szkolnego do sióstr. W lipcu zostały zorganizowane kolonie letnie dla chłopców
w wieku od 5 do 13 lat.
Rozpoczął się czas wyzwalania ziem polskich spod rąk okupanta ,dlatego w związku z nasilonymi walkami dzieci z sierocińca zostały częściowo umieszczone w Warszawie ,pozostałe ( dom został spalony )
s. Alberta odwiozła je do domu dziecka do Wronek .Siostry, tak jak wcześniej, prowadziły akcje apostolskie przy parafii,-dbały o czystość bielizny kościelnej i wystrój Kościoła, przejęły prowadzenie stowarzyszeń kościelnych (KSMŻ i KSMM ) . Organizowały z dziećmi i młodzieżą inscenizacje , pielgrzymki i wycieczki krajoznawcze .
21 lutego 1994 roku zapadła decyzja o otwarciu od 1 września 1994 przedszkola, dlatego też od dnia 7 marca zaczęto remont całego domu. Przedszkole rozpoczęło swoją działalność pod imieniem Edmunda Bojanowskiego z dniem 1 września. Był to jeden oddział, a dyrektorem była s. Zofia Żętkowska .
12 stycznia 1995 roku nadszedł dzień poświęcenia Przedszkola na uroczystość tę zaproszono burmistrza p. Józefa Latałę oraz s. Prowincjalną Romualdę Krzemińską i s. Ekonomkę Wandę Gajną. Poświęcenia dokonał ks. proboszcz Bogdan Liniewski przy współudziale wszystkich rodziców dzieci uczęszczających do przedszkola.
Od tej pory cały czas funkcjonuje jeden oddział prowadzony przez następujące siostry dyrektor: s.Katarzyna Jarońska i s. Agnieszka Kaźmierczak, które przez cały czas dbały o rozwój ochronki.
W działalności naszego przedszkola dominowała i nadal dominuje duchowość Ojca Założyciela, którego przemyślenia i propozycje pracy wykorzystujemy w naszej pracy wychowawczej i dydaktycznej.